Viti 1902 : Kënga e rrallë shqipe nga Falconara e Kalabrisë

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 9 Tetor 2016

 

Revista franceze « La Tradition » ka botuar në vitin 1902, në faqen n° 135, tekstin e një kënge të rrallë në gjuhën shqipe, të siguruar nga poeti Ferdinando Riggio. Ndërsa shkrimtari Luigi Bruzzano e ka përkthyer atë në gjuhën frënge.

 

Teksti i këngës në vijim, edhe pse me nota trishtuese, ja vlen të lexohet :

 

Versioni origjinal : 

Is gne eme chis gne biir :

Chis gne biir te vettemit,

Gkith fidakiit mi ragu.

Udhes caga me veij

Mu perpok ndi gn arr’

E vuu mbe deret fidakiis.

– Cur t’ begn pemb arra,

U aghiern. me daj.

Erdhi e beri pemb arra,

U ji zziu meneu me do’a –

Scuan gne drokie e zsogk :

– Se ti zsogkgku, ji pari zsogk,

Mos jee ti attij dheu ugke jam,

Ce me jes u ji zsiu ?

– U attij dheu ngke jam,

Attij dhe cam te scogn.

– Ti me kiellen gne litterezs ?

– Jam zsogk e smund kielli.

– Te didni nde craghezsit,

Cur t’ scos ca dera imme

Tune scund craghezsit,

Te bieer littera mbe deer –

Gne te dielezs menat

Ded je emmezsa mbe deer,

Gkieen litteren mbe deer,

Valle te zsotti litterat :

– Moi ti, zsotti litterat,

Si ce thot chejo cart –

– Chejo cart, gkiegkgkie, me tot

Se ji mieddi it biir

Do kieppur gne chemis

Po me crimth creutit.

Chejo cart, gkiegkgkie, me tot

Se do daar gue chemis

Po me dottet e sizsevet.

Chejo cart, gkiegkgkie, me tot

Se do tertur gne chemis

Po me zsiar té zsemmeres.

Chejo cart, gkiegkgkie, me tot

Sedo dergkuar gne chemis

Po me zsoykgkit e veres.

 

 

Versioni francez përkthyer dhe përshtatur në shqip : 

Ishte një nënë që kishte një djalë :

Ajo kishte një djalë përmallë

Që e futën në të gjitha burgjet,

Gjatë rrugës së tij,

Ajo u gjet para një arre,

E thyu një degë,

Dhe e mbolli para derës burgut.

– Kur arra të japë kokrrat e para

Do të dal nga aty.

Arra i dha kokrrat e para.

Dhe unë i ziu ende nuk kam dalë.

Fluturuan ca zogj,

O ti, zog, zog i parë,

Mos je ti nga ai dhe

që unë i ziu jam ?

Nuk jam i atij dheu

Por andej po shkoj.

– A mundesh me dërguar këtë letër ?

– Jam zog e s’mundem t’a dërgoj

– Po e vendos mes krahëve tuaj ;

Kur të shkosh te dera ime

Shkund krahët e tu

Që të bjerë letra mbi derë.

Një të dielë në mëngjes

Nëna doli para dere,

Dhe e gjeti letrën.

Ajo shkoi tek një dijetar,

– Mor ti zoti dijetar

Çfarë shkruhet në këtë letër ?

Dëgjo : kjo letër thotë

Që biri yt i mjerë

Do një këmishë të qepur

Dëgjo : kjo letër thotë

Që ai do një këmishë të larë

Me lotët e syve tuaj

Dëgjo : kjo letër thotë

Që ai do një këmishë të pastruar

Me zjarrin e zemrës tënde

Dëgjo : kjo letër thotë

Se ai do që këmisha t’i dërgohet

Po me zogjtë e verës.